10 Haziran 2010 Perşembe

Nisan gunu,

16 Mayis... Nisan gunu,

Soz'den 1 hafta sonra, 16 Mayis gunu, nisanimiz Bayburtlular derneginde, mutevazi bir ortamda gerceklesti. Nisan'dan once yasananlar, tum gunun yorgunlugu ve kosusturmaca, nisan salonuna girdigimiz anda tatli bir telas olarak geride kalmisti. Birbirimize o kadar yakismistik ki, her gelen ayni seyi soylemekten kendini alamamisti (Rabbim bizi birbirinden razi olan esler zumresinden eylesin ins). Yuzukler, annemin amcasi Saban amca tarafindan takilip dua edildikten sonra taki toreni basladi. Taki toreninden sonra ortam biraz daha sakinlesmis ve biz de yavas yavas rahatlamaya baslamistik.

Nisan, saat 23'de misafirlerin de dagilmasiyla bitti. Gul yuzlu yarim artik benim nisanlim olmustu ve onu kendimden bir parca olarak hissediyordum. Allahim ne guzel bir duygudur bu insana bahsettigin, cok mutluydum. O gece saat 2'ye kadar gezdik ve daha sonra nisanlimi evine biraktim.

Ya Rabbi, Sen bizi bizden daha iyi tanir ve bilirsin, gizli acik butun hallerimizden haberdarsin. Niyetlerimizi temiz tutmamizi, evliligi dunyevi arzulari tatmin olarak degil Senin rizani kazanmak ve imanimizi tamamlamak icin bir vesile olarak gormemizi nasip eyle. Gul yuzlu, mubarek nisanlimi ve beni bu niyetimizde samimi olan kullarindan eyle ve bizi birbirimize hayirli eyle ins...

Soz gunu,

09 Mayis 2010... Soz gunu,

08 Mayis aksami Istanbula gelmistim, aklimda, kalbimde, ruhumda ve hayallerimde biricik sevgilimle. O aksam gelecegimi ailem bilmiyordu, onlara surpriz yapacaktim, yarim beni karsilamak icin havaalanina gelecekti ama ucagimin rotar yapmasi sebebiyle gelemedi. O aksam yarimle Umraniye'de 1 saat kadar gorusebildik, oyle ozlemistim ki onu...

Geldigimin ertesi gunu, hic vakit kaybetmeden, yarimin evine kiz istemeye gittik ailem, amcalarim ve dayilarimla. Icim icime sigmiyordu, Allahin emri, Peygamberin izni ile yarime kavusacaktim. O aksam her sey cok guzel gecti, muhabbetler, ikramlar, misafirperverlik vs.., niyet hayir olunca ufak tefek aksakliklar olsa bile sonu da guzel oluyor Allahin izniyle. Yuzuklerin takilmasi ile kendimi gulyuzlu yarime daha yakin hissetmeye baslamistim, artik o benim Allah indinde de sozlumdu.

Her guzel seyin sonu oldugu gibi o aksam da son bulmustu saat 12'ye dogru. Biz, tebrikler ve hayir dualarla yarimin evinden ugurlanmis ve evimize dogru yol almaya koyulmustuk.


18 Ocak 2010 Pazartesi

Bir teklif,

Merve, seni ilk gordugum gunden beri kalbimde sana karsi muthis bir sevgi ve muhabbet besliyorum. Hayatimin bu son 2 haftasi, tatilimin son 10 gunu seni tanimamla beraber benim icin cok ozel zaman dilimleri haline geldi. Aileni de tanidim ve hepsini de cok sevdim.

Merve, senin gibi guler yuzlu, buyuklerine saygili, her zaman merhametli, dininin gereklerini elinden geldigince yapan, hizmet bilinci ve kulturu olan, kocasina sadik ve itaatkar bir hanim, cocuklarina sefkatli bir anne, kayinvalidesine ve kayinbabasina saygili ve hurmetli bir gelin olabilecek bir insanla hayat boyu beraber olmak istiyorum.

Benimle evlenir misin ????

Ilk Ayrilik,

Yarimle ilk ayriligimiz, tanistigimizin 2. haftasinda 13 Ocak'ta benim ABD'ye gitmemle oldu. Daha oncesinde 2 defa daha ulkemden ayrilmis ABD'ye gelmistim, ancak hic birinde bu kadar mutlu ve bir o kadar huzunlu olmamistim. Mutluydum, zira Rabbim benim gulyuzlu yarim ile tanismami nasip etmisti bu tatilde; Uzgundum, zira daha bakmaya bile doyamadigim guzeller guzeli yarimden gecici de olsa ayrilmak zorunda idim.

Her turlu gurbete, hasrete, sikintiya ragmen bitanemi, beraber yaslanmak istedigim biricik sevgilimi, hayat arkadasim olmasini istedigim insani tekrar gorecegim gunun umidi ve heyecani ile yasamak beni mutlu ediyor, bana yasama azmi veriyor.

Gulyuzlu yarim benim, seni Allah icin cok ama cok seviyorum...

Ailecek bize ilk ziyaretleri,

Gulyuzlu, tatli dilli, bakmaya doyamadigim yarimin ailesi, amcasi ve yengesi ile beraber ilk defa 12 Ocak Sali aksami evimize ziyarete geldiler. O zamana kadar evimize cok misafirler gelmisti ancak o aksamkiler cok farkliydi bizim icin, ozellikle de benim icin. Zira, o misafilerin icindeki en guzel kisi ile hayatimin sonuna kadar beraber olma niyetinde idim Rabbim izin verirse. O aksam 2 saat kadar misafirler bizde kaldilar, yarimle ayni ortamda idik ancak eline dokunamiyor, yuzune bakamiyordum Allahim ne buyuk bir izdirapti benim icin. Annemler, belki bir 5 dk basbasa gorusmemize musaade ederler diye dusundum ancak olmadi, yarimle vedalasamadim, gozlerine doya doya bakamadim, ellerini son bir defa tutamadim.

ABD'ye gitmeden onceki son gorusme, basucumdaki yarime, uzaktan uzaga bakarak, tek kelime bile konusamadan gecmisti.

Allahim, Merve'yi cok seviyorum. Gonlumden geceni hakkimda hayirli eyle, hakkimda hayirli olana gonlumu razi eyle...

Hayatimin en guzel aksami,

11 Ocak 2010 aksami, hayatimin en guzel aksamlarindan, belki de en guzeli olmustu. Kiymetlim ile beraber Dudullu'daki sosyal tesislere gittik. Aksam ve havanin da biraz soguk olmasindan dolayi fazla kimse yoktu. Once havuzun etrafinda biraz yuruduk, ordeklere baktik. Daha sonra, restaurant'a girdik ve yarimle beraber ilk defa disarida bir yerde ( cok sakin ve hos bir ortamda ) yemek yedik, hayatimin en anlamli yemegiydi belki de.

Yemekten sonra disari ciktik, havuzun etrafinda biraz daha yuruduk, ilk defa yarimin elini tuttum, koluma girdi ve kolkola yuruduk. O yanimda iken butun sikinti ve dertlerimi, zamanin nasil gectigini unutuvermistim. 1 saatlik gorusmemiz 3 saate uzayinca yarimin babasi telefon acti ve apar topar oradan cikmak zorunda kaldik.

Saat 11'i geciyordu ki yarimi evine biraktim. Birakirken o aksamin verdigi tarifi imkansiz mutlulugu ve ondan ayrilmanin verdigi buruklugu iliklerime kadar hissettim. Ve ilk defa o aksam, o arabada yarimin ellerinden optum. Allahim ne kadar mutlu olmustum ilk defa yarime bu kadar yakin olmus ve kokusunu bu kadar yakin duymustum. Ellerini hic birakmak istemedim, yanimdan hic ayrilmasini istemedim.

Allahim, bizi birbirlerinden razi olan ve birbirlerine sadik olan esler zumresinden eyle ins...

Ailece ilk ziyaret,

10 Ocak 2010 Pazar gunu aksami ailecek yarimin evine ziyarete gittik. Bu sefer babam ve kardeslerim de gelmisti. O aksam bizim icin cok onemli idi cunku o aksam ileriye donuk neyin nasil yapilacagi konusulacakti. Bizim niyetimiz bir soz yuzugu takmakti benim tatilim bitmeden ancak Merve'nin ailesi yuzuk icin erken oldugunu, biraz daha konusmamiz ve nihai kararimizi daha sonra vermemiz gerektigini dusunuyorlardi ve cok mantikli idi. Merve'nin babasi ' Icinizi ferah tutun demisti soz yureklerde olsun parmakta yuzuk olmus olmamis onemli degil' demisti ve bizi rahatlatmisti.

O aksam, ilk ziyaretimiz kadar guzel ve eglenceli gecmemisti ancak ailece ilk ziyaret oldugu icin cok onemliydi.

Mutlulugumuza bir adim daha yaklasmistik...