08 Mayis aksami Istanbula gelmistim, aklimda, kalbimde, ruhumda ve hayallerimde biricik sevgilimle. O aksam gelecegimi ailem bilmiyordu, onlara surpriz yapacaktim, yarim beni karsilamak icin havaalanina gelecekti ama ucagimin rotar yapmasi sebebiyle gelemedi. O aksam yarimle Umraniye'de 1 saat kadar gorusebildik, oyle ozlemistim ki onu...
Geldigimin ertesi gunu, hic vakit kaybetmeden, yarimin evine kiz istemeye gittik ailem, amcalarim ve dayilarimla. Icim icime sigmiyordu, Allahin emri, Peygamberin izni ile yarime kavusacaktim. O aksam her sey cok guzel gecti, muhabbetler, ikramlar, misafirperverlik vs.., niyet hayir olunca ufak tefek aksakliklar olsa bile sonu da guzel oluyor Allahin izniyle. Yuzuklerin takilmasi ile kendimi gulyuzlu yarime daha yakin hissetmeye baslamistim, artik o benim Allah indinde de sozlumdu.
Her guzel seyin sonu oldugu gibi o aksam da son bulmustu saat 12'ye dogru. Biz, tebrikler ve hayir dualarla yarimin evinden ugurlanmis ve evimize dogru yol almaya koyulmustuk.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder